In Linda vertelt Mariska Bauer over de periode die volgde na haar herseninfarct.

“Ik was vooral blij dat ik na vier nachten en vijf dagen ziekenhuis weer naar huis mocht”, zo gaat ze van start. “Ik stapte thuis binnen, mijn been sleepte, ik zag er niet florissant uit. Ze begonnen allemaal te huilen toen ze mij zagen.” Een reactie die erg zwaar binnenkwam bij mevrouw Bauer.

De zondag die volgde kreeg Mariska een zware terugval en was er zelfs een moment angst dat ze opnieuw een herseninfarct had. Bijgevolg moest Mariska opnieuw een aantal dagen naar het ziekenhuis.

“Bij thuiskomst volgden maanden waarin ik alleen mij bed uit kwam om te eten. Slapen, slapen, slapen, was wat ik deed. En natuurlijk moest ik revalideren.”