Wanneer Willeke Alberti over haar overleden dochter of broer praat, worden de emoties haar te veel en lijkt het alsof haar keel wordt toegedrukt. Een heel naar gevoel en niet prettig voor een zangeres.

“Ik had dat gevoel al twee keer eerder meegemaakt, ook in moeilijke periodes. Dan kan ik gewoon even niet meer. Het kost een hoop moeite om daar weer uit te komen. Ik ben bij keelartsen geweest, heb logopedie gehad en doe braaf allerlei stemoefeningen. Het gaat nu beter, maar ik moet echt op mezelf letten”, zegt Willeke in Libelle.

En alsof dat nog allemaal niet genoeg is, kwam de zangeres ook nog eens een tijdje geleden ten val. Een stom ongelukje.

“Ik had mijn lieve hondje Mickey uitgelaten en wilde haar weer binnenlaten. Dus ik bukte om haar halsband los te maken en viel zo, boem, plat op mijn neus.”