Karin Bloemen heeft het altijd geweten dat haar moeder vermoedens had van het seksueel misbruik van haar kinderen door hun stiefvader. Zelf heeft ze daar nooit iets van gezegd, maar het werd nog maar eens duidelijk kort voor haar dood.

“Een week voor mijn moeder stierf, hebben we drie kwartier gepraat. Ze heeft zo gehuild en ze had zo’n spijt dat ze haar dochters niet tegen het misbruik had beschermd. Maar dat wist ik al, dat heb ik altijd gevoeld”, zegt ze in Party en in ‘Blijtijds Magazine’.

Het is moeilijk om als moeder te gaan beseffen dat je gefaald hebt als moeder. En dat is natuurlijk supererg. Maar Karin koestert geen wrok naar haar moeder.

“Ik had haar al lang vergeven. Als je niet vergeeft, vreet de haat en wrok je op. Dan ben je daar de hele dag mee bezig en heb je geen ruimte om lief te hebben en de zon te zien schijnen. Dan verdwijnt al het goede uit je leven. En heeft degene die je haat er last van? Nee! Een eikel is een eikel en die gaat toch gewoon door.”