Vanaf het moment dat Annet Malherbe koos om te stoppen met school, moest ze haar eigen geld gaan verdienen. Ze ging langs bij uitzendbureaus en had allerlei baantjes.

Ze solliciteerde ook voor een functie als receptionist bij een advocatenkantoor. En dat herinnert ze zich nog heel goed.

“Ik kwam op gesprek in de kleren van mijn zus: rokje, bloesje, Burberry-regenjas, sjaaltje. Ik had geen ervaring en zei dat ik niet kon blijven als ik zou worden aangenomen op de Toneelschool. Toch namen ze me direct aan, ik denk omdat ik zo keurig sprak”, blikt ze terug in Libelle.

Ze heeft er uiteindelijk een half jaar gewerkt en dat voor een lieve man, meneer Diamant. Ze houdt er mooie herinneringen aan over.

“. Ik weet nog dat ik een wit linnen jurkje aan had, met een gehaakte bovenkant. Meneer Diamant kwam langslopen met een schaaltje bonbons. Hij bood mij een bonbon aan en zei : ‘Wat heeft u een ontzettend interessante bloeze aan.’”