De vader van Ben Cramer is altijd heel trots geweest op zijn zoon. Hij had altijd foto’s bij zich van zijn zoon en liet deze altijd ‘per ongeluk’ zien waar hij kwam.

“Als hij dan iets bij de bakker of slager kocht en moest afrekenen, liet hij ‘per ongeluk’ die foto’s uit zijn zak vallen. En als er dan gevraagd werd of ik zijn zoon was, zei hij heel trots ‘ja’. Het is bijna hetzelfde verhaal als dat van André van Duin en zijn vader. Die deed dat net zo”, zegt hij in Story.

Ben heeft altijd een fijne jeugd gehad waarbij hij vaak kon buitenspelen. Urenlang kon hij met zijn vriendjes knikkeren. Hij was ook een rustige tiener, maar dan wel eentje die niet naar school ging.

“Toen ik in de eerste klas van de ULO was blijven zitten, wilde ik niet meer. Ik was toen een jaar of vijftien. Dat vond mijn vader prima, maar hij zei wel dat ik een baan moest zoeken. Ik werd toen aangenomen als jongste bediende bij een verzekeringsmaatschappij. Dat heb ik twee jaar gedaan. En in de avonden trad ik op met ons bandje. Dat bleef, totdat Annie de Reuver mij ontdekte en ik als solozanger meer en meer succes kreeg.”